Problematyka

Trzy główne czynniki stanowiły o konieczności przeprowadzenia kompleksowych działań konserwatorskich:

• Korozja żelaznych bolców montażowych użytych podczas dawniej wykonywanych napraw spowodowała nasilenie spękań oryginalnej struktury kamiennej w ich okolicy. Zniszczenia te postępują w wyniku krystalizacji soli rozpuszczalnych w wodzie pochodzących z korodującego żelaza oraz z rozszerzalności termicznej trzpieni metalowych zamkniętych w masie kamienia.
• Osłabienie struktury kamienia spowodowane zastosowaniem kleju na bazie cementu portlandzkiego podczas dawniej wykonywanych napraw. Jego wysoka twardość oraz szczelność doprowadziły do dezintegracji granularnej powierzchni styku z klejem, osłabiając tym samym konstrukcję posągów.
• zły stan techniczny i wizualny uzupełnień ubytków, wykonanych z zapraw mineralnych i żywic syntetycznych.

Kluczowe zabiegi konserwatorskie

• Wykonano skany 3D i na ich podstawie dokładną dokumentację stanu zachowania przed konserwacją.
• Oczyszczenie powierzchni wykonano techniką ablacji laserowej.
• Usunięto zaprawy mineralne, cementy i odspajające się uzupełnienia w materiale skalnym.
• Zdemontowane zostały elementy rzeźb zamocowane na trzpieniach żelaznych, a ich ponowny montaż wykonywany jest z użyciem niekorodujących zbrojeń z włókna szklanego.
• Na podstawie skanu 3D wykonywane są fleki D.D.P. (Dopasowane Do Przełamu) czyli uzupełnienia ubytków wykonane z naturalnego, analogicznego do oryginału kamienia, dopasowane do nieregularnych przełamów ubytków.
• Modele uzupełnień rzeźbione są w dobranym do oryginalnego materiale skalnym, z użyciem frezarki CNC.
• Uzupełnienia kamienne DDP mocowane są z zastosowaniem cienkowarstwowych klejów mineralnych zapewniając paroprzepuszczalność w obszarze połączeń ze strukturą oryginalną. Oznacza to, że kapilarnie połączone z oryginalna strukturą zabytku rekonstrukcje będą pracowały dokładnie tak jak ich oryginalne elementy przed destrukcją. 
• Uzupełnienia formy zostaną zunifikowane kolorystycznie w celu ujednolicenia z oryginalnnie występującą na rzeźbie patyną. Zastosowane zostaną w tym celu preparaty na bazie spoiw krzemoorganicznych, zachowujących naturalna paroprzepuszczalność kamienia.
• Powierzchnia kamienia zostanie zahydrofobizowana w celu ograniczenia wpływu warunków atmosferycznych na stan zachowania obiektów.
• Wykonany zostanie skan 3D po konserwacji i na jego podstawie – dokumentacja stanu zachowania po konserwacji.